Την ονομάζω lady of the knots διότι είναι εκείνη που με έκανε να αγαπήσω… ή καλύτερα να δω την chic πλευρά του μακραμέ κοσμήματος. Είναι εκείνη που δίνει τον ακριβή ορισμό του boho chic σε ότι αφορά το μακραμέ κόσμημα. Δεν το κρύβω. Μέχρι πρότινος συνδύαζα τα βραχιολάκια με τους κόμπους με ένα φρίκικο τρόπο ζωής (μου θύμιζε κάτι σε Μάταλα ή Ίο την δεκαετία του ’80) Επίσης δεν κρύβω πως δεν το’χω και πολύ με το hippy nature thing. Αλλά, ομολογουμένως, το’χω πολύ, πλέον, με το μακραμέ. Πιο συγκεκριμένα με το μακραμέ που φτιάχνει η Ζωή Κομπίτση. Το οποίο, κατά τη γνώμη μου, διαφέρει παρασάγγας από τα υπόλοιπα του είδους. Που είναι άπειρα, όπως γνωρίζετε. Οι δημιουργίες της Ζωής Κομπίτση έχουν μια τελειότητα στην κάθε απειροελάχιστη λεπτομέρειά τους. Έχουν μια ενέργεια που μοιάζει να ρέει. Συνέχεια. Τα φοράς και δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω τους. Σε ό, τι αφορά την δική μου περίπτωση μάλιστα, υπάρχει κι άλλο κόλλημα. Δεν μπορώ να σταματήσω να τα χαιδεύω. Μοιάζουν με μοναδικά… με πολύ όμορφα πλάσματα που ζουν και αναπνέουν μαζί μου.
Όπως καταλαβαίνετε έπρεπε να γνωρίσω την δημιουργό. Και να’ τη. Η Ζωή Κομπίτση μας κάνει την τιμή να πει δυο λόγια για τα κοσμήματά της, που, πιο εύστοχα θα έπρεπε να ονομάζουμε μικρά χειροποίητα συναισθήματα. Για αυτά τα ιδιαίτερα και μοναδικά έργα τέχνης που αγαπάμε να φοράμε.
Πόσα χρόνια ασχολείσαι με την δημιουργία κοσμημάτων;
«Άρχισα να σχεδιάζω δικές μου συλλογές πριν από 2 χρόνια… Έδενα όμως πολύτιμες πέτρες άλλα δυο χρόνια πριν».
Πως ξεκίνησε αυτή η ενασχόληση;
«Κάποια στιγμή, όταν είχαν πλέον μεγαλώσει λίγο τα παιδιά μου, ένιωθα ότι ήθελα να ασχοληθώ με κάτι. Έτσι πήγα και βοηθούσα μερικές ώρες στο κοσμηματοπωλείο του Νίκου Κούλη. Εκεί έμαθα τον πρώτο κόμπο. Και.. Αυτό ήταν. Έκτοτε δεν μπόρεσα να σταματήσω να δουλεύω το σχοινί συνδυαστικά με μπίλιες…»
Τι έκανες πριν ασχοληθείς με το κόσμημα και τι ήταν αυτό που σε έπεισε να πάρεις αυτή τη νέα κατεύθυνση;
«Δούλευα εννιά χρόνια στο operation και στο chartering dry cargo.. Σταμάτησα γιατί ήθελα να είμαι κοντά στα παιδιά. Κάποια στιγμή όμως ένιωσα ότι ήθελα να ασχοληθώ με κάτι άλλο. Κάτι έλειπε. Και ήταν ο αδερφός μου που με παρότρυνε να πάω στο κοσμηματοπωλείο του Νίκου Κούλη».
Ασχολείσαι ωστόσο κυρίως με το μακραμέ. Πως επέλεξες τη συγκεκριμένη θεματική;
«Το μακραμέ έχει απίστευτες δυνατότητες. Θέλει απίστευτη όμως δουλειά για να μπορέσεις να πας ένα βήμα πιο πέρα… Είδα τον πρώτο κόμπο στα κοσμήματα του Νίκου. Πιο συγκεκριμένα είδα τον κόμπο που κλείνει τα βραχιόλια. Μετά δούλεψα πολύ μόνη μου. Όσο πιο πολύ δούλευα τόσο πιο πέρα πήγαινα».
Μέχρι πότε τα πράγματα ήταν δύσκολα με την δουλειά σου και πότε άρχισες να αισθάνεσαι ότι το κόσμημά σου έχει επιτυχία;
«Είμαι από τους τυχερούς ανθρώπους. Με το που ξεκίνησα να ασχολούμαι με το μακραμέ, τα σχέδια μου έγιναν αμέσως γνωστά. Αυτό οφείλεται στο ότι όσοι τα αγόραζαν μιλούσαν πάντα με τα καλύτερα λόγια για τη δουλειά μου. Άνθρωποι που δεν γνώριζα, που δεν είχα δει ποτέ, απλά μου έστελναν μηνύματα στο fb. Είχαν όλη την καλή διάθεση να μιλήσουν για το βραχιόλι που αγόρασαν»
Ποιό είναι κατά την γνώμη σου το κλειδί της επιτυχίας;
«Πολύ σκληρή δουλειά και κυρίως αγάπη. Μπορεί το αποτέλεσμα να είναι όμορφο αλλά είναι μια δύσκολη δουλειά. Τα μάτια κουράζονται, τα χέρια παθαίνουν τενοντίτιδα, τα δάχτυλα στραβώνουν, ο αυχένας πονάει… Καταπονείς πολύ το σώμα. Πρέπει λοιπόν να υπάρχει απίστευτη αγάπη για αυτό που κάνεις».
Ποιό είναι η καλύτερη στιγμή της εως τώρα πορείας σου στο κόσμημα και γιατί;
«Νομίζω ότι ήταν η δυνατότητα που μου δόθηκε να σχεδιάσω για την έκθεση Ίαση του Κυκλαδικού Μουσείου. Με γέμισε απίστευτα. Οι άνθρωποι του Κυκλαδικού Μουσείου μου μετέφεραν όλη τους την αγάπη για την έκθεση Ίαση. Μου έδειξαν φωτογραφίες και μου έδωσαν πληροφορίες που αφορούν την έκθεση. Ένα από τα σύμβολα ήταν ο όφις. Το φίδι που ήταν τυλιγμένο στην ράβδο του Ασκληπιού. Τα δυο μάτια επίσης απεικονίζονται συχνά την περίοδο αυτή»
Στο μεταξύ υπάρχουν πάρα πολλοί που ασχολούνται με την δημιουργία κοσμήματος αλλά και πιο ειδικά μακραμέ. Πιστεύω πως είναι μια από τα συμπτώματα της κρίσης. Εσύ τι πιστεύεις; Και τι είναι τελικά αυτό που θα κάνει τους κάποιους να ξεχωρίσουν; Να αντέξουν; Το ταλέντο; Η επιμονή; Η κατεύθυνση προς το εξωτερικό;
«Είναι μια πολύ δύσκολη εποχή. Μη μπορώντας να βρεις δουλειά, προσπαθείς να κάνεις κάτι μόνος σου. Εύκολο όμως δεν είναι ούτε κι αυτό. Όταν υπάρχει τέτοια πληθώρα προσφοράς ο κόσμος αρχίζει και βαριέται. Βλέπει το ίδιο πράγμα εκατοντάδες φορές. Εγώ ήμουν τυχερή γιατί όταν πρωτοξεκίνησε η αγάπη για το μακραμέ ήμουν ήδη εκεί. Τώρα.. Νομίζω πως πάνω στην τεχνική αυτή είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις. Όχι αδύνατο. Απλά δύσκολο»
Κι όμως τα κοσμήματά σου με έναν συγκεκριμένο συνάμα όμως πολύ απροσδιόριστο τρόπο, διαφέρουν από τα άλλα του είδους.
«Δεν ξέρω αν διαφέρουν γιατί, πράγματι, στο μόνο πράγμα που εστιάζω είναι πως θα πάω ένα βήμα πιο πέρα. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι επιλέγω τα καλύτερα υλικά. Προτιμώ να πετάξω σχοινί από το να χρησιμοποιήσω κομμάτια που μένουν. Και κάθε κόσμημα που φτιάχνω είναι σα να είναι το πρώτο. Δίνω μεγάλη ενέργεια σε κάθε ένα από αυτά»
Ποιά είναι τα νέα σου σχέδια και από που αντλούν έμπνευση;
«Τώρα μόλις τελείωσα τα σχέδια για το Κυκλαδικό Μουσείο. Η έκθεση Ίαση ήταν μεγάλη έμπνευση για μένα. Μετά τις γιορτές θα δουλέψω πάλι σε καλοκαιρινά μοτίβα και χρωματισμούς»
Ποιες είναι οι πλέον αγαπημένες από τις δημιουργίες σου και γιατί;
«Το αγαπημένο μου είναι το τάμα γιατί με πηγαίνει πίσω στα παιδικά μου χρόνια που οι γιαγιάδες έβαζαν ένα φυλαχτό στα εγγόνια τους. Επίσης λατρεύω τα αρχαιοελληνικά μοτίβα με το μαίανδρο -έχουν δυναμική από μόνα τους σαν σχέδια»
Που μπορούμε να βρούμε τα κοσμήματά σου;
«Υπάρχουν σε επιλεγμένα καταστήματα στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κέρκυρα, Κρήτη και Κύπρο. Το καλοκαίρι σε περισσότερα νησιά…»
♥Σε αυτό το σημείο να συμπληρώσω ότι μπορείτε να αναζητήσετε τις συλλογές της Ζωής Κομπίτση στο facebook (κάντε κλικ εδώ), στο Instagram (κάντε κλικ εδώ) καθώς και στο www.zoekompitsi.com (θα είναι On Air στο τέλος του μήνα).♥