Επειδή αυτός είναι ο Ιούνιος. Ένας μήνας που, πολύ, μοιάζει με τον Ιανουάριο που με την σειρά του τόσο θέλει να μοιάσει με τον Σεπτέμβριο. Κάτι ξεκινά αλλά τίποτα δεν ξεκινά στην πραγματικότητα. Σε γεμίζει προσμονή αλλά και θλίψη κάπου πολύ στο βάθος. Εδώ η Μαρία Πετρίδη μας ξεναγεί στις μουσικές σκέψεις του Ιουνίου της. Εντός των παρενθέσεων διαβάζετε τις δικές μου σκέψεις.
U2 – I still haven’t found what I’ m looking for
Στις 2 Ιουνίου το Joshua Tree έγινε 30 χρονών. Αφιερωμένο σε όσους δεν έχουν βρει αυτό που ψάχνουν *και καθόλου δεν αγχώνονται γι΄αυτό* (ευχαριστώ για την αφιέρωση αν και δεν είμαι σίγουρη ότι καθόλου δεν αγχώνομαι γι’ αυτό…)
Παύλος Παυλίδης – Δεν είμαι από δω
Δ Ε Ν Ε Ι Μ Α Ι Α Π Ο ΄Δ Ω (αυτό είναι το μόττο της ζωής μου όλης. Ούτε εγώ είμαι από εδώ)
Apparat – You don’t know me
Όταν γίνεσαι αυτός που νομίζεις αλλά βαθιά μέσα σου εξακολουθείς να νιώθεις κάποιος άλλος (τι έγινε Μαρία; περιγράφεις όλο το υπαρξιακό (μου, σου, μας, τους) Ιούνιο μήνα… Ησυχία, έρχεται ο Ιούλιος)
Το you don’t know me είναι σαφέστατα ο ήχος που θα ακούγεται όσο σκέφτομαι που θα βρίσκομαι από τον Ιούλιο.
♥ Θα ακούτε την Μαρία*Πετρίδη (όπως την ακούω πάντα κι εγώ) στο http://joinradio.gr από Δευτέρα έως και Πέμπτη 12.00-14.00
Με πολλή αγάπη
Τίνχεν